من شنیدم سر عشاق به زانوی شماست

از آن روز سرم میل بریدن دارد…

هنوزم شهیدا رو میارن….

ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ …

ﺍﺯ ﻛﻮﯼ ﺗﻮ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﺸﻮﺩ

پاﯼ ﺧﻴﺎﻟﻢ

ﻧﻜﻨﺪ ﻓﺮﻕ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﻢ ….

ﭼﻪ ﺑﺮﺍﻧﯽ،

ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﯽ …

ﭼﻪ ﺑﻪ ﺍﻭﺟﻢ ﺑﺮﺳﺎﻧﯽ …

ﭼﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻛﻢ ﺑﻜﺸﺎﻧﯽ …

ﻧﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﻢ ﻛﻪ ﺑﺮﻧﺠﻢ

ﻧﻪ ﺗﻮ ﺁﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻧﯽ …

ﻧﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﻢ ﻛﻪ ﺯ ﻓﻴﺾ ﻧﮕﻬﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﭙﻮﺷﻢ

ﻧﻪ ﺗﻮ ﺁﻧﯽ ﻛﻪ ﮔﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﻨﻮﺍﺯﯼ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ

ﺩﺭ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﺯ ﻧﮕﺮﺩﺩ …

ﻧﺮﻭﻡ ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ

ﭘﺸﺖ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻧﺸﻴﻨﻢ ﭼﻮ ﮔﺪﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺭﺍﻫﯽ

ﻛﺲ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ

ﭼﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﭼﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ

ﺑﺎﺯ ﻛﻦ ﺩﺭ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮﺍ ﻧﻴﺴﺖ ﭘﻨﺎﻫﯽ

باز هم کاروان عشق رفت و ما جامندیم

آقا صحبت حرم یه عمره که بغض گلومه

یه نماز تو کربلا دعای بین وضمونه

حرمایی که میگن آتیش به زا‍ٰئراش حرومه

دعوتم کن کربلا که دیگه پای آبرومه

منم آقا آرزومه منم آقا آرزومه

چقدر تلخ می شود شب هایم

وقتی

می بینم که چطور

بی خیال تو راحت می خوابم

و بی خیال

تمام بودن و آمدنت شده ام!

پیر شدیم

آقا بیا!!!!

بیا آقا!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

علامه جعفری«ره»:

حرکت کشتی نجات آدمیان، احتیاجی به دریا ندارد؛

این کشتی روی قطره اشکی مقدس که برای امام حسین ریخته می شود، می گذرد.

عمری گذشت و یوسف ما سر در بدن نداشت

آری که پیرهن نه، که حتی کفن نداشت

عمری گذشت و خنده به لب های مادرم

خشکیده بود و میل به دریا شدن نداشت

عمری همیشه قصه نقاشی سعید!

مردی که دست در بدن و سر به تن نداشت

حالا رسید بعد هزاران هزار روز

یک مشت استخوان که نشان از بدن نداشت

مادر که گفت: شکل تو دارد پدر، ولی

وقتی که دیدمش، پدر شکل من نداشت

فهمیدم از نبود انبوه جمجمه

بابا هوای سر به بدن نداشت

با این چنین رسیدن و آن هم بدون سر

حرفی برای مادرم از خویشتن نداشت

آن شب چقدر مادرم از غصه گریه کرد

بیچاره او که چاره  به جز سوختن نداشت

سجاد عزیزی آرام

برگرفته از: چادر خاکی

اساسا من یه کمی ازقافله عقبم ولی این عکس آقا را دیدم حیفم اومد برا شما هم نزارم.

لذت ببرید.

لب می زند مادر خود را صدا کند

یا حق واژه ی جگرم را ادا کند

او ناله می زند جگرم سوخت؛ هیچ کس

گویا قرار نیست به او اعتنا کند

می خندد ام فضل به همراه عده ای

تا خون به قلب حضرت ابن الرضا کند

یک ظرف آب ریخت روی زمین پیش او

نگذاشت تا کسی به لبش آشنا کند

در حجره دست و پا زدنش یک بهانه بود

تا روضه ای برای خودش دست و پا کند

می خواست با خیال غم جد بی کفن

آن حجره ی ستم زده را کربلا کند

باید عقیله بعد برادر در آن میان

فکری به حال سوختن بچه ها کند

حالا غروب یک نفس افتاد به خواهری

لب می زند که مادر خود را صدا کند

دگر آقا تو خوب مي دانی

ناله ی بي جواب يعنی چه

التماس نگاه لب تشنه

ندبه ی آب، آب يعنی چه

اگه گفتی اشتباهش کجاست؟

قل هو الله احد الله الصمد لم یلد و لم یولد ولم یکن له کفوا احد

قل هو الله احد الله الصمد لم یلد و لم یولد ولم یکن له  کفوا احد

قل هو الله احد الله الصمد لم یلد ولم یولد ولم یکن له کفوا احد

خب دیگه نگرد اشتباهی نداره

ثواب یه ختم قرآن رو بردی

اگه خواستی به اشتراک بذارش.