یک اتفاق ساده مرا بی‌ قرار کرد
باید نشست و یک غزل تازه کار کرد
در کوچه می‌ گذشتم و پایم به سنگ خورد
سنگی که فکر و ذکر دلم را دچار کرد
از ذهن من گذشت که با سنگ می‌شود
آیا چه کارها که در این روزگار کرد
با سنگ می‌شود جلوی سیل را گرفت
طغیان رودهای روان را مهار کرد
با سنگ روی سنگ نهاد و اتاق ساخت
بی‌ سرپناه‌ ها همه را خانه‌ دار کرد
یا می‌شود که نام کسی را بر آن نوشت
با ذکر چند فاتحه، سنگ مزار کرد
یا مثل کودکان شد و از روی شیطنت
زد شیشه‌ای شکست و دوید و فرار کرد
با سنگ مفت می‌شود اصلا به لطف بخت
گنجشک‌های مفت زیادی شکار کرد
یا می‌شود که سنگ کسی را به سینه زد
جانب از او گرفت و به او افتخار کرد
یا سنگ روی یخ شد و القصه خویش را
در پیش چشم ناکس و کس شرمسار کرد
ناگاه بی‌ مقدمه آمد به حرف، سنگ
این گونه گفت و سخت مرا بی‌ق رار کرد:
تنها به یک جوان فلسطینی‌ ام بده
با من ببین که می‌شود آنگه چه کار کرد!

علی فردوسی

برگرفته از: وبلاگ فقط برای او که خواهد آمد.